Nie jest bardzo słodki, może na finiszu. Generalnie jest kwaskowy i bardzo ładnie pachnie cytrusowo. Kupiony na Słowacji na stacji paliw.

Ciężko rozpatrywać Birella w kategorii piwa, natomiast jest to bardzo przyjemny Radler. Otwarcie radlera może łączyć się ze sporym wypienianiem na zewnątrz, gdyż jest on bardzo mocno nagazowany niczym oranżada. Po przelaniu napoju do szklanki tworzy się dość wysoka, drobnopęcherzykowa piana o barwie 2 tonów jaśniejszej aniżeli sama ciecz. Birell cechuję się słomkowym lekko mętnym kolorem, tożsamym z klasycznymi witbierami. W aromacie znajdziemy tylko nuty cytrusowe, co nie powinno szczególnie dziwić. W mojej ocenie są ta jednak autentycznie odwzorowane aromaty, nie mające wiele wspólnego z syntetycznością i chemicznością. Smak mocno tożsamy z tym co czeka nas konsumując świeżego grejpfruta czyli słodko-kwaśne wręcz cierpkie, taniniczne i lekko ściągające akordy. Przyglądając się zawartości szklanki odnosi się wrażenie, iż nadające mętności radlera drobne fusy są właśnie drobno startymi błonkami grejpfruta nadającym birellowi ten charakterystyczny smak. Jak wspomniano w opisie , napój ten doskonale sprawdza się przy gaszeniu nawet najsilniejszych pragnień.

Bardzo dobre słowackie bezalkoholowe piwo. Nie zgodzę się z oceną, iż jest bardzo słodkie. Jedno z najlepszych bezalkoholowych piw jakie piłem.

Bardzo słodki. Nic wspólnego z piwem to to nie ma. Ale przy tego typu napojach to normalne.