W aromacie słodko, marcepanowo, czekoladowo, z nuta kawy latte. Pachnie niczym Bafomet przy czym piwo z Peruna nie jest leżakowane w beczce a po prostu z dodatkiem wanilii. Świetny aromat, alkoholu nie wyczuwam.

Czarne, geste, ciemne i nieprzejrzyste. Piana obfita, gesta, ciemno beżowa, drobno i średnio bąbelkowa która powoli opada i w gesty sposób oblepia szkło.

W smaku czuć whisky, beczkę, leciutka kwaskowosc od palonych i ciemnych słodów. Piwo jest gęste, pół słodkie, kawowe, mocno palone, tytoniowe, z waniliowo marcepanowym finishem od whisky. Wyczuwalny i lekko rozgrzewający alkohol.

W aromacie perfekcja, w smaku zaś jeszcse mogło by się bardziej ułożyć, choć może dzieki lekko wyczuwalnej nucie whisky i drewna a także rozgrzewającemu alkoholowi piwo jest JAKIEŚ, bardziej wyraziste, itp. Nie mniej jednak bardzo dobry RIS.

Czekolada. Bardzo czekoladowo, takie prawie pralinki. Taką słodycz czuć w aromacie. Lekka wanilia. Praktycznie bez piany. Jak na RISa przystało piwo jest czarne i nieprzejrzyste. W szkle lekka nuta owocowa i kawa. Piwo tak na dobrą sprawę bez wysycenia. Smak szok. Piwo smakuje jak Porter Bałtycki. Jest czekolada. Bardzo konkretna owocowość znana z Porteru Bałtyckiego, wiśnia i śliwka. Lekka kawowość jest.Absolutnie brakuje tutaj paloności. Jest delikatna nuta whisky, ale generalnie beczka słabo tu zagrała. Ciało też nie jakieś zbyt konkretne, ale na szczęście nie jest wodniste. Piwo jest lekko słodkie. Goryczka dość słaba, co jak na RISa też zaskakuje. Bardzo dobrze ułożony alkohol. Piwo dobre, choć jest mało RISowe, a bardzo Porterowe.

WYgląd: Przy nalewaniu widać, że kleiste, barwa niemal czarna, ładna piana, drobny puch, ciemno beżowy
Zapach: ale daje intensywnie beczką, na pierwszym miejscu jest kokos, jak z jakiegoś bourbona, a tu przecież była beczka po niemieckiej whisky, mocny też zapach drewniany, parkietowy, tartaczny, bardzo dużo orzecha włoskiego. Czasem, zwłaszcza przy szkockich czy angielskich old ale'ach lub belgijskich ich wariantach, jest taka mocna orzechowość, ale to jest taka ogólna orzechowość idąca trochę migdała, taki multiorzech ;) a tu mamy konkretnie orzech włoski, łacznie z łupiną, rzadko spotykam takie piwa, super mi to w nich leży, dużo espresso, czekolada, ale i karmel, piernik pumpernikiel. Jeden powie, że beczkowy RIS, inny, że beczkowy porter bałtycki, obaj będą mieli rację. Fajne czerwone owoce, lukrecja (piwo ma dwa dni do terminu), jakaś żywiczność.
Smak: O tym piwie słyszałem, że to przykład, iż sztosy nie muszą być drogie. Inna sprawa, że to piwo ewidentnie nawiązuje do Blended sprzed lat, które było piwem dosyć średnim, bo jak na RISa okrutnie wodnistym i mocno alkoholowym, poza tym jego beczkowość była wątpliwa, i tego się bałem. Tu alkohol jest świetnie schowany w zapachu, w smaku już mniej, tzn. jest wyczuwalny intensywnie, ale na granicy akceptacji ;) O ile w zapachu to był RISo-porter, to w smaku to Portero-RIS, ma więcej cech bałtyka, karmelowość, piernikowość, taką melanoidynowość idącą w pumpernikiel, genialny orzech, wciąż włoski, kawa, mleczna czekolada, jest beczka, jest whisky, ale wciąż z kokosem. Super mu robi ta beczka.
Pite na tle Pana Kierownika, który ocierał się o g***o, co mogło mieć wpływ na ocenę

Gęste o czarnej barwie i delikatnej pianie, w zapachu czekoladka. Whisky niewyczuwalne, bardziej stout czekoladka i złamana czekoladowa słodycz.