Nieprzejrzyste. Brązowa piana tylko w formie atolu.
W aromacie czekolada, alkohol, kawa. Praliny. Odrobina wanilii.
Gładki, bez gazu. Nieprzesadnie słodki. Gęsty.
Smakuje na początku jak owoce w czekoladzie z dodatkiem wanilii. Dalej idzie rozgrzewanie. Na finiszu gorzkie kakao. Jeżeli są jakieś akcenty b.a. to właśnie w tej końcówce. Ja to odbieram jako taniny od drewna, bo whisky raczej nie wyczuwam. Alkohol ukryty dobrze.
Przyjemny ris, jednak nie wybitny.

Barwa czarna , zmętniona typowo dla stylu. Piana mocno beżowa , drobna choć krótko gościła w szkle , lacingu brak. Wiadomo mało gazu to piany nie ma. W aromacie mocno czuć wanilię , czekoladę , i troszeczkę alko ale takiego szlachetnego. Bardzo przyjemny aromat , intensywny i ciekawy choć myślałem że będzie bardziej palony ale i tak jest super. W smaku zero gazu , goryczka jest choć niezbyt wysoka jak na risa. Za mało palony wg mnie , bardziej się pije jak imperialnego stouta. Jest czekolada z wanilią , gęste piwo , i nie czuć alko , idealnie ułożone. Jak dla mnie Oz to super piwo które nie jest jakoś szczególnie drogie , warto kupić i na rok zostawić. Warka do 25.10.2019 chciało by się od razu 0,5 l butelkę wypić takie dobre. Gdyby była wyższa paloność było by idealnie. Mocne 8,5 na 10 :)

Kolor czarny, nieprzenikniony. Piana beżowa, z drobnych i średnich pęcherzyków, opadła do krążka na obrzeżu.
Aromat intensywny, lekko słodki. Ciemne i palone nuty mieszają się ze szlachetnym alkoholem, likierem, beczką, marcepanem.
Smak lekko tylko słodki i alkoholowy. Ciemne nuty kawy espresso, mieszają się z whisky, likierem, wanilią i deserową czekoladą. Goryczka jest minimalna, nie ma też praktycznie efektu paloności.
Piwo bardzo pijalne ale nie o to mi chodziło. Liczyłem na rasowego RIS-a po beczce.

Oko: czerń. Piana brązowa, gęsta, wysoka, dość trwała i zostawia wyraźny ślad na szkle (nieco słabiej od wersji podstawowej).
Nos: palone słody, do tego wanilia, kokos, czerwone owoce. Alkoholowej nuty nie ma, nawet po ogrzaniu. Aromat nie tak wyraźny jak w wersji podstawowe, ale za to znacznie bardziej różnorodny.
Smak: Kremowe, gładkie, ciało odpowiednie jak na styl. Na początek słodycz słodowa i strefowość ? czerwone owoce, wanilia, dębina, czekolada deserowa, gorzka kawa, nie ma już solidnego goryczkowo-palonego finiszu jak w wersji powystawowej (choć finisz jest wytrawny), lekki posmak kakao i delikatna nuta przyjemnego alkoholu. Wszystko bardzo ułożone, wręcz ?ugrzecznione?, aż za bardzo.
Poprzez leżakowanie piwo zyskało na dodatkowych nutach, ale straciło na wytrawności i palności oraz charakterze.