Piana praktycznie zerowa, z początku biała, drobnoziarnista, wysoka na około pół centymetra, jednak momentalnie się dziurawi i znika z powierzchni piwa, lacingu oczywiście brak. Barwa ciemniejsza pomarańczowa, mocno zmętnione, nieklarowne i nieprzejrzyste. W zapachu nuty słodowe, karmelowe i delikatnie cytrusowe, brak charakterystycznych nut pszenicznych. W smaku słodkawe, z subtelnym kwiatowym i chmielowym posmakiem pozostającym na podniebieniu, goryczka znikoma, brak kontry kwaskowej, z czasem wychodzi na wierzch karmelowa słodycz, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Kapsel niestety zwykły czarny, etykieta w żółtej kolorystyce, nic specjalnego graficznie. American Wheat? W żadnym wypadku...mało tu Ameryki, a już tym bardziej pszenicy. Jeszcze gdzieś tam daleko w tle da się na siłę wyszukać nut cytrusowych i kwiatowych, ale goździków czy bananów można szukać ze świecą. Dziwne piwo, tak naprawdę ciężko mi je dopasować do jakiegokolwiek stylu, a samą pijalność oceniam góra na 5. Browar Staropolski nie popisał się w tym przypadku...a tak ogólnie, to gdzie Nowa Zelandia, a gdzie Ameryka...