Dodatek syropu klonowego zdecydowanie zmienił charakter tego piwa - stało się ono delikatne, gładkie i mocno sesyjne czego na ogół nie oczekujemy po porterze. Do tego dochodzi piękny karmelowo-kawowy zapach, ciemnobrązowy kolor, no piana mogłaby być trochę (a nawet bardziej niż trochę) lepsza. Generalnie sporo oddaliło się to piwo od stylu ale wcale, ale to wcale nie wyszło mu to na złe.

W aromacie nuty słodowe, czekolada, karmel, spalone kabelki. Piana dość wysoka, beżowa wolno opadająca. Ciało średnie - może trochę za mało wysycone. Dość płaskie w smaku, taki jednowymiarowy Porterek.