Aromat niezbyt przyjemny, troszke stęchły, utleniony Totalnie nie czuć że mamy do czynienia z mocno chmielonym piwem. Dużo słodowości, nuty karmelkowo miodowe, cukierkowe, landrynkowe, oraz suszonych skórek pomarańczy.

Piwo o ładnej, głęboko złotej barwie, i średnio obfitej ale kremowej, białej i gęstej pianie. Zbudowana z drobnych bąbelków opada powolutku i pięknie zdobi szkło. Piwo samo w sobie troszkę zmętnione, na dodatek w niezbyt ładny sposób - pływają pojedyncze farfocle chmielu bądź drożdży.

Gładkie, pełne, mocno słodowe. Słodkie, z posmakiem przejrzałych owoców tropikalnych, karmelem, masłem (di acetyl wyraźny jak w czeskich pilsach). Goryczka - wysoka, herbaciana, nieco łodygowa. Aftertaste - słodki, owocowo miodowy.

Hopsztos? Absolutnie. Ani hop ani sztos. Nie tak powinno smakować Double IPA. Piwo słabe, które niestety ale zapisze się negatywnie w mojej pamięci jeśli chodzi o ten styl. Nie ma mowy bym sięgnął po nie drugi raz, nawet jeśli okazało by się że inne warki są lepsze. Chętniej wybiorę sprawdzone IIPA choćby z Rockmilla czy Trzech Kumpli.

Łodygowa, nieprzyjemna goryczka.

Pite na 8 edycji Wrocławskiego Festiwalu Dobrego Piwa 2017
Recenzję mogą być połowiczne.
Goryczka jest zbyt mocna, łodygowa nawet bym powiedział, nieprzyjemnie zalegająca, drobnymi łyczkami można wymęczyć.