Barwa: Złota, wyraźnie zmętniona.

Piana: Biała, drobno-pęcherzykowa z grubszymi bąblami na powierzchni. Po nalaniu formuje się ponad centymetrowa warstewka. Piana delikatnie się obniża, lecz nawet przy końcu degustacji tylko delikatnie prześwitujący, niski kożuch pokrywa taflę piwa. Szkło zdobią rozmaite, porwane i cienkie paski oraz wyspy, które łączą się w finezyjną mozajkę. Ślady nie są zbyt równe, za to utrzymują się do końca degustacji.

Aromat: Słodki i wyrazisty, zgodnie z opisem dominują aromaty czerwonych owoców, mieszanka: truskawki, poziomki, z lekką domieszką malin i dzikiej róży . Faktycznie aromat piwa kojarzy się z dżemem/powidłami/marmoladą. Oprócz tego w tle można wyłapać subtelny powiew nut ziołowych. Aromat jest przyjemny, intrygujący i złożony. Zapowiada słodkie, niebanalne piwo.

Smak: Adekwatny do aromatu, słodki i mocno owocowy. Zdecydowanie mocniej czuć w smaku truskawki, kojarzy mi się to ze smakiem rozmoczonej, gotowanej truskawki z kompotu. Również skojarzenie z powidłami/marmoladą jest bardzo trafne. W tle pojawiają się subtelne aromaty ziołowe i herbaty z dzikiej róży. Goryczka nie odgrywa pierwszoplanowej roli, pojawia się późno i czuć ją bardzo krótko. Ma herbaciany charakter. Piwo ma słodki smak, jednak nie jest on mdły i nudny. Pije się je bardzo przyjemnie, jest sesyjne i orzeźwiające.

Nasycenie: Średnio-niskie, pasuje do słodkiego smaku piwa.

Komentarz: Czwarte piwo z BeerBros i kolejne prezentujące wysoki poziom. Piłem już jednego Single Hopa na Aurorze, jednak tamto piwo nie było tak dobrze ułożone jak Hippie IPA. Lekkie, ale i wyraziste, niskoalkoholowe, a mimo to pełne w smaku. Chmiel ten ma fajny potencjał, nie dziwię się, że piwowarzy z BeerBros używają go do warzenia większości swoich piw. Z pewnością ciekawą opcją byłoby uwarzenie Imperial IPA na tym chmielu, lub jakiejś pszenicy górnej fermentacji mocno nachmielonej Aurorą.