Piana praktycznie zerowa, beżowa, drobnoziarnista, dziurawiąca się momentalnie po przelaniu piwa z butelki do szkła i nie pozostająca pod zupełnie żadną postacią. Barwa ciemniejsza rubinowa wręcz czarna, w miarę klarowne i przejrzyste, nieznacznie tylko zmętnione. W zapachu nuty suszonych owoców, trochę kawy czekolady, wyczuwalna alkoholowa woń. W smaku podobnie, suszone owoce odgrywają główną rolę, sporo karmelu, czekolada deserowa, goryczka adekwatna do stylu, słabsza kontra kwaskowa, wyczuwalna alkoholowa woń, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Degustowane na Warszawskim Festiwalu Piwa prosto z nalewaka nie podam więc warki. Nie ułożony, świeży RIS do leżakowania, mocno słodki, karmelowy, suszone owoce niczym w BW. Grzeje przełyk, ale zaskakuje również na minus alkoholowością, pomimo niezbyt wysokiego jak na styl woltażu. Mogę zaproponować 7 z plusem, leżak z pewnością ułożyłby ten wyrób.

Za rekomendację niech posłużą słowa mojej żony, która nie przepada za moimi porterami / stoutami: "hmmm nawet dobry".