W aromacie lekko i przyjemnie. Na pierwszym planie czuć delikatną, ciasteczkową słodowość, która szybko znika i która ustępuje miejsca aromatowi chmielu w postaci owoców cytrusowych oraz nieco wyraźniejszch nut iglastych. Aromat pół-słodki, niespecjalnie intensywny jednak typowe nuty dla piwa w stylu IPA da się wyczuć. Jest też odrobinka karmelu.
Po przelaniu do szkła całość pachnie przyjemniej i intensywniej. Rześkie i lekkie cytrusy są teraz słodkimi, dojrzałymi pomarańczami, grejpfrutami z domieszką aromatów słodkiego białego melona, czy brzoskwiń. Z czasem w szkle pojawia się przyjemna biszkoptowość.

Piwo mocno nasycone, o czym świadczy szybko tworząca się czapa piany. Barwa nieco ciemniejszego złota, mocno opalizujące. Na dnie butelki wyraźny osad, wydaje mi się że po części chmielowy bo po otwarciu butelki powoli acz sukcesywnie piwko delikatnie się zaczynało wypieniać. Piana jak wspomniałem bardzo obfita, biała. Drobno i średnio pęcherzykowa z początku, z czasem redukuje się do grubo-oczkowej warstwy, jednak pięknie zdobiąc szkło.

W smaku półwytrawne, o praktycznie niewyczuwalnej słodowości i pełni. Dominuje wyraźny, chmielowy posmak. Trudno jednoznacznie stwierdzić jakie nuty smakowe wniósł tutaj chmiel, bowiem goryczka jak i sam posmak chmielu są intensywne i przywodzą na myśl po prostu smak granulatu chmielowego. Z każdym kolejnym łykiem jednak człowiek przyzwyczaja się do wysokiej goryczki i jest w stanie wyczuć nuty iglaste i żywiczne. Zdecydowanie bliżej temu piwu w tym kierunku aniżeli owocowości czy nutom grejpfruta.
Delikatny posmak alkoholu. Wysycenie jednak nie jest wysokie. Raczej średnie.

Udane piwo. Słodkie i owocowe w aromacie, mocno goryczkowe i iglaste w smaku.