Bardzo przyjemne piwo. Oczywiście o ile komuś odpowiada ten styl. Mi włąściwie niezbyt, ale i tak wypiłem z przyjemnością. Wyczuwalna spora słodowość w smaku, ale bez przecukrzenia, jest lekka goryczka + karmel, paloność.

- Szyjka: głęboko słodowy, delikatnie chlebowo-owocowy aromat (porzeczki, czerwone wino)
- Barwa: ciemno-rubinowe, klarowne
- Piana: drobno- i średnio-pęcherzykowa; biszkoptowa w kolorze; na dwa place, ale raczej szybko opada
- Aromat: słód, porzeczki, nuty czerwonego wina oraz ciemnego pieczywa
- Nasycenie: niskie
- Smak: pełne, ale w żadnym razie słodki ulep - jakby chleb posmarowany lekko zasmażoną konfiturą z porzeczek z dodatkiem czerwonego wina lub nawet sherry; mgnienie goryczki pod spodem; wraz z nabraniem temperatury robi się lekko kremowe w fakturze

Ocena: 8/10

Piwo bardzo charakterystyczne, a ocena bardziej za uwarzenie całości zgodnie ze stylem, niż za fajerwerki podczas degustacji.

Niemniej, jeśli ktoś szuka koźlaka celem sprawdzenia, czy ten styl mu podpasuje, to Amber będzie dobrym adresem.

Fanem koźlaków nigdy nie byłem i omijam te piwa szerokim łukiem. Jednak za namową kumpla, który raczej stroni od alkoholu, postanowiłem się skusić. Sam fakt, że byłem w stanie wypić Koźlaka do ostatniej kropli świadczy o tym, że naprawdę musi być niezły i przystępny dla amatora tego stylu, być może koneser będzie miał inną opnie, ale jak dla mnie mega pijalne co jest dla mnie szokiem, bo tak jak mówię są do dla mnie ciężkie piwa.

Kolejna degustacja. Okazało się, że przy pierwszej nie doceniłem tego koźlaka, więc powinienem podnieść mu ocenę i opisać doświadczenie.
Lubię piwa z browaru Amber - zazwyczaj są poprawne i rzadko znajduję w nich wady. Tu jest podobnie. Barwa ciemnego bursztynu, klarowny płyn, pod światło prezentuje rubinowe refleksy. Zwarta beżowa piana tworzy po chwili mały kożuch, na ściankach pozostaje lacing. Wygląd zachęca do wzięcia pierwszego łyku.
Zapach bardzo mi się podoba. Mocno słodowy, razowy chleb, potem ciemne suszone owoce - śliwki, rodzynki. Do tego owocowe estry oraz lekka nuta karmelu. W smaku nie jest za słodkie, jest w sam raz. Johannes, dla przykładu jak na jasnego lagera jest odrobinę za słodki. Koźlak wypada wręcz wzorowo. Występuje słodycz, ale jest dobrze wyważona. Gładkie, aksamitne uczucie w ustach jak najbardziej występuje. Pije się przyjemnie, aż ma się ochotę na następny i następny łyk. Porządny bock, jestem zadowolony.