Wygląd: kolor ciemno brunatny, nieprzejrzyste, ładna ciemno beżowa piana, niewielka, jak na styl przystało, ładny lacing
Zapach: Piwo mam od marca, inna Amagery kupowane w tym samym czasie mają termin do 2024, to do 2023, więc trochę już może mieć, a daje dosyć mocno sosem sojowym i lukrecją, więc ciekawe jak z dłuższym leżakowanie, na razie jest znośnie, czuć wyraźne nuty czerwonego wina, beczki, wyraźna czekolada, ona tu gra główne skrzypce, to takie kakao 70% lub dobra gorzka czekolada, bardzo wyraźne orzechy i migdały, prażone, chmielowość brytyjska, liść jeżyny, porzeczki, szałwia, herbata, ale są i cytrusy
Smak: jak na piwo mające 11% to alko super ukryte, w smaku sos sojowy jeszcze wyraźniejszy, akceptowalny, ale na granicy przegięcia, więc boję się leżakować drugą butelkę, wyraźne czerwone wino, zapewne od beczki po Bordeaux, taniczność, posmak drewiany, trochę czerwonych owoców, przez to przypomina mi pitego niedawno Pannepota, piwo bardzo palone i agresywne, ale z nutami pralinowymi, orzechowymi, kawowymi, sporo lukrecji pewnie z utlenienia, wciąż wyraźna żywiczność, zielistość i cytrusowość od chmielu.