Jest okay, ale prawie nic nie czuje z torfem, niema smaku wędzonych.

Wygląd: niemal czarne, nieprzejrzyste, piana niewielka, ciemno beżowa, jakiś lacing
Zapach: palony, z dziwną taką nutą obierkowo-warzywną, tą nią pachnie wciąż z butelki, ze szkła głównie palonością i zbożowością, nawet trochę mlecznie, wędzoności torfowej zero.
Smak: Pamiętam czasy kiedy AleBrowar był topowym kraftowym browarem obok Pinty i nie tak że spadł z podium, co po prostu sobie pojechał w odwrotną stronę. Choć mieli takie chwile przebłysku (byli np. niemal prekursorami nedipek, którymi teraz cały kraft stoi) to jednak boję się ich piw, omijam nowości, nawet po klasyki sięgam z obawą. Nie pamiętam, czy w oryginalnym zasypie z 2013 był owies, ale napewno nie tyle. Cały kraft teraz stoi na owsie, bo piwo ma być gładziutkie. Litości, to jest od niego gładkie, ale również mleczne i zbożowe. Piwo jest słodkawe, mleczne i czekoladowe, wędzoności zero. To nie jest złe piwo, ale to jest sweet stout, nie peated extra stout.

Ciemnobrunatne, niemal czarne. Piana zbitą, beżowa o znacznej objętości. Aromat czekoladowy z nutą torfu, bandaży. Piwo o kremowej fakturze, wydaje się gęste. Sporo gazu, nawet trochę za dużo, ale jeszcze nie tragedia. Jest nieco torfu, palonego kabla. Goryczka, paloność i gorzka czekolada dobre grają, a piwo w momencie konsumpcji kosztowało w Lidlu 7 zł.

Kolor nieprzeźroczystej smoły kawy, zapach wędzonych śliwek intensywny dymowy. Smak niedobry wodnisto-spaleniznowy. Coś w stylu wody po szorowaniu z przypalonego garnka. Naprawdę jestem zawiedziony spodziewałem sie dużej dozy słodów a tym czasem smak jest pusty, owszem goryczka jest ale jak dla mnie to nieudane piwo. Oceniam 3/10 bo raz że to nie mój smak a dwa że to chyba nie tak powinno smakować piwo typu Staut