Kolejne świetne IPA na naszym rynku. Słodycz idealnie połączona z chmielem i gorzycką. Wysoka pijalność.

Bardzo interesujący aromat jak na English IPA. Szkoda, że etykieta jest bardzo uboga i nie podaje szczegółów dotyczących słodów i chmieli (w internecie nie chce mi sie szukac - jestem zbyt leniwy), bowiem nie wiem skąd wziął się tutaj taki ciekawy aromat.
Aromat pół słodki, ale nie specjalnie ciężki i karmelowy. Karmel rzecz jasna jest, ale schowany w tle za innymi aromatami. Co jest tutaj na pierwszym planie? Intensywne nuty ziemiste, kwiatowe oraz nuty owoców, zarówno suszonych jak i takich leśnych. Poza tym trochę nut herbacianych i popiołowych. Wszystko to jednak w tonacji słodkawej, wsparte karmelowym aromatem i wyraźną słodową podbudową. Wraz z ogrzewaniem się jest więcej nut karmelowych i melanoidynowych. Piwo trochę zaczyna przypominać koźlaka.

Piwo o bursztynowej barwie. Mocno zmętnione jak na piwa do których przywykłem pić będąc w UK. Nie jest to zmętnienie weizenowe, ale mocna opalizacja/lekkie zmętnienie. Piana średnioobfita. Drobno pęcherzykowa, opadająca w średnim tempie delikatnie tylko zdobi szkło. Jej barwa to ecru.

Bardzo gładkie i smukłe w swej fakturze i w smaku. Powoli przechodzi przez przełyk, zostawia długi aftertaste, a niskie wysycenie sprzyja pijalności i zachęca do kolejnego łyku. Piwo pół słodkie, pełne. W smaku dominują wyraźne akcenty owocowe, oraz słodowe. Jednak owoce to nie są cytrusy jak przywykliśmy do amerykańskich odmian stylu IPA. Tutaj są to raczej śliwki, jabłka plus inne nuty estrowe kojarzące się z owocami. Poza tym chlebowe akcenty, które sprawiają wręcz nieco wrażenie przypiekanej skórki od białego chleba. Nieco nut herbacianych - typowych dla piw wyspiarskich. Goryczka średnia, dobrze zaznaczona. Po dość słodkawym i pełnym smaku pozostawia długi, taniczny i popiołowy aftertaste uzupełniający całość.
Jak dla mnie - ekstra. Ze świecą szukać na tyle udanych piw w stylu English IPA. Teoretycznie o wiele łatwiej dziś uwarzyć coś co ma w nazwie IPA, i dosypać amerykańskiego chmielu. W niektórych przypadkach poza karmelem i intensywną goryczką takie piwa nie mają nic do zaoferowania. Tutaj w wyspiarskiej, rodowitej odmianie stylu ciężej zrobić piwo które poza karmelem oferowało by coś więcej. Ortodox EIPA oferuje więcej i jak dla mnie piwo smakowało bardzo.

Przeciwne wrażenia, co do poprzednich opinii. Bardzo mdło- słodkie w smaku, Herbaciany akcent, przeplatany z kwaskowością i akcentam kwiatowym, jednostajny, nazbyt aromatyczny - znacznie zaniża pijalność. Konsystencja, bardzo gęsta- i niestabilna. Znaczna ilość słodu i chmielu, sprawiająca wyraźne ,wrażenie nieodfermentowanej w pełni brzeczki. Kolor lekko mętny , głęboko bursztynowy.Jedyny plus, za stan upojenia(dzięki chmielom z Anglii, które słabo wykorzystano, aby uwarzyć English IPY, o ułożonych i lekkich aromatach. Gościszewo wypuszcza świetne serie, albo fatalne i tragiczne, niniejszą sklasyfikować - do tej 2-giej.

Kolor klarowny bursztynowy. Piana jasna, obfita początkowo opadła do minimalnej warstwy, pozostawiając ślad na szkle.
Aromat z butelki b. karmelowy i nieco chmieli. Ale z początku uderzył mnie zapach ?.maślany, który szybko na szczęście znikł. W smaku również dominuje karmelowy słód i średnia goryczka ? ziołowo ?herbaciana. W pewnym momencie miałem wrażenie, że piję nachmieloną herbatę. Goryczka nieco osadza się na języku i podniebieniu. Wyczuwalny jest też alkohol, co dziwi jak na 5% piwo.