Kolor miedzi, lekko zamglony. Piana écru z drobnych pęcherzyków, utworzyła zwartą i gęstą czapę. Opadając pozostawiła ślad na szkle.
Aromat najpierw karmelkowo-owocowy, także nuty opiekanego ciasta. Czuć słodsze odmiany chmielu amerykańskiego, potem dochodzą cytrusy i żywica.
W smaku jest treściwie, słodko i nieco alkoholowo. Znów dominuje karmel, czerwone owoce. Goryczka (cytrusowa i żywiczna) pojawia się po drugim łyku, narasta ale nie jest jakoś szczególnie intensywna. Potęguje ją alkoholowość.
Nawet jak na styl pijalność średnia. Piwo po słodszej stronie mocy, sporej mocy. Dla mnie ? za mało chmielu.

Oko: miedziany kolor, piana dość wysoka, biała, niezbyt trwała, ale zostawia silny ślad na szkle i do końca degustacji pozostaje w formie nikłego krążka.
Nos: z butelki słaby, ale ciekawy, bo głównie owoce tropikalne i to dojrzałe słodkie. Ze szkła dużo szersze spektrum aromatów: cytrusy, owoce tropikalne, żywica, iglaki oraz podstawa słodowa. Po ogrzaniu różnica w aromatach zanika i robi się coraz ciekawiej.
Smak: najpierw uderza słodycz od podstawy słodowej, w tym karmel, ale znośnie. Początkowo wyczuwalny wpływ pszenicy w postaci lekkiej kwaskowosci. Potem dominacja już chmielu, głównie żywica, zioła, a wszystko to okraszone owocami tropikalnymi i niewielkim wpływem owoców cytrusowych. Alkoholu nie czuć na języku, dopiero po pewnym czasie lekko ogrzewa gardło i szumi w głowie. Goryczka niezbyt solidna (średnia), krótka, nie odkłada się, co początkowo sprzyja pijalności. 20 blg to niemało, w ustach czuć, że zastosowano masę słodów.
Im cieplejsze piwo tym ciekawsze pod względem aromatów, ale traci na pijalności. Uczucia mieszane, bo można się było spodziewać ferii aromatów, a tu ledwie zagłuszona silna podstawa słodowa.

Wysycenie średnie, aromat i smak ujmujący, choć po double IPA oczekiwałem nieco więcej. Do tego, ładnie zaprojektowana etykieta.

Warka z terminem do 22.12.2017. Kapsel 25 lat browaru Gościszewo złoty z czarnym nadrukiem. Na ładnej czarno-białej etykiecie dwie wyglądające obłędnie ryby oraz loga AleBrowaru i Gościszewa. W aromacie z butelki słodko owoce tropikalne i cytrusowe. Barwa miedziano-miodowa, ciemna, lekki opal, piana lekko kremowa o małych i średnich oczkach, dośc trwała, pozostawia ładny lacing. W aromacie ze szkła bardzo słodko: tropiki, cytrusy i trochę żywicy. Wysycenie średnie, alkohol w ogóle nie jest wyczuwalny. W smaku półwytrawne ( wychodzi podstawa słodowa), lekko żywiczne z kontrą genialnej chmielowej goryczki (solidnej i krótkiej, bez zbędnego ściągania). Piwo pełne ale nie sycące i jak na imperiala bardzo pijalne, w czym mocno zdradliwe bo 9% robi swoje. Jak dla mnie bardzo porządna i godna polecenia IIPA. Jedyna rzeczą którą bym zmienił to goryczkę. Jest dobra, konkretna i stawiam na jakieś 60 - 70 IBU (brak info na etykiecie) ale tu się aż prosi 100+. No chyba, że demon przeleciał mnie w kubki smakowe.
2017-08-02