Piana biała, drobnoziarnista, wysoka na około pół centymetra, dość szybko dziurawiąca się i opadająca, nie pozostawiająca trwałego lacingu na ściankach szkła. Barwa jaśniejsza słomkowa, klarowne i przejrzyste, brak widocznych śladów zmętnienia. W zapachu nuty oczywiście słodowe, chemiczna landrynka, typowe aromaty charakterystyczne dla eurolagera. W smaku wodniste i puste, sporo landrynki mniej słodowości, lekko kwaskowe, goryczka iluzoryczna, brak innych bardziej wyraźnych aromatów, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Pite w wersji puszkowej, sama puszeczka w niebieskiej kolorystyce, klimatycznie wykonana graficznie. Warka 05.2019. Kolejny eurolagerek przywieziony z gorącej Grecji, kolejny nie wyróżniający się niczym specjalnym wyrób. W tamtejszej scenerii i warunkach pogodowych całkiem pijalny. U nas mocno przeciętny, wodnisty i bez większego wyrazu, choć przynajmniej nie wadliwy, 5 z minusem mogę dać.