poniewierać ma, a nie smakować!

Barwa ciemno-brązowa, klarowna, pod światłem ukazują się przebłyski w kolorze coli.Piwo posiada pokaźną, ciemno-kremową pianę, która uformowana jest z różniej wielkości pęcherzyków.Gdy przelejemy piwo do szkła, piana ma wysokość około trzech centymetrów.Bąble stają się co raz większe i pękają co sprawia, iż czapa zaczyna się krzaczyć i obniża się.Finalnie zostaje półcentymetrowy, niepoprzerywany kożuch, który zdobi szkło, zostawiając na nim równe, grube i trwałe firanki.Aromat jest delikatny, dominuje nuta palonego słodu, o dziwo pojawia się też lekka wędzonka.W smaku mocno palone i wędzone, z przyjemną nienachalną słodyczą i lekkim karmelowym finiszem.Goryczka praktycznie nie występuje w tym piwie.Jest ono lekko słodkie i niespecjalnie treściwe.Nasycenie średnio-niskie.Jest to piwo do którego lubię wracać.Strasznie pasuje mi ta zatarta granica pomiędzy palonością a deliktaną wędzonką.Nie jest to może nic wybitnego, jednak ciągle ciągnie mnie aby wziąć to piwo, kupuje je w Marcpolu.Jest to chyba mój ulubiony dark lager, swego czasu smakował mi Litovel Dark, jednak nie mogę go nigdzie spotkać, wszędzie jest premium dark.Również b. dobrym piwem jest Budweiser Dark, aczkolwiek tam pojawia się kawa, a tutaj mamy potężną porcję słodu palono / wędzonego.